These works, which seek through a linear language distinct to this geography an answer as to whether there is in political terms a progressive artistic expression of Love/Eroticism,are also a bridge between classical and contemporary understandings of aesthetics and language.
As a center of attraction, love is an intersection point which brings together and binds society at the level of mystical and metaphysical wanderings. Within the complex nature of our relationships, love leads us to confrontation with and impudence towards our weaknesses, strengths, philosophical and ethical questions, our religious sensitivities.
Love is portrayed a thousand and one ways in each geography. From Hindu nihilism to the Kama Sutra, from Divan Literature to the “Bahname”s (eastern erotic books); from Samurai poems to Japanese and Chinese miniatures; from Plato to renderings on ancient Greek vases; from the drawings of Jean Cocteau to Tom of Finland, these works travel a fragmented path combining Eastern symbols of man as mature/ideal with Western ones of beautiful/powerful. For in the East, love is the sum of the world. In these works the aesthetics of Western comics heroes border Eastern aesthetics of calligraphy/painting; pergatory aesthetics point towards the heart of pergatory love that opens up to the East.
Aşk/Erotizm’in politik anlamda ilerici bir sanatsal ifadesi olup olmadığı tartışmalarına bu coğrafyadan bir çizgi diliyle cevap arandığı bu işler, klasik estetik ve dil ile bugünün estetiği ve dili arasında kurulan bir köprü.
Aşk bir kesişme noktası olarak toplumu mistik metafizik arayışlar zemininde buluşturan, kaynaştıran bir çekim konusudur. İlişkilerimizin karmaşık yapısı içinde insanı güçlü ve zayıf yanları, felsefi endişeleri, ahlaki kaygıları ve dini hassasiyetleri ile yüzleştiren/yüzsüzleştiren bir olgu.
Aşkın her coğrafyada binbir resmi var. Hint hiçlik öğretileri ve Kama Sutra’dan Divan Edebiyatı ve Bahnamelere; Samuray şiirleri ve Japon, Çin minyatürlerinden, Platon düşüncesi ve eski Yunan vazo resimlerine; Jan Cocteau’nun çizimlerinden Tom Of Finland’ın desenlerine kadar uzanan ayrıksı bir yol üzerinden bakılmaya çalışılmış bu işlerde Doğu’nun olgun/ideal insan tanımı ile Batı’nın güzel/güçlü insan sembollerinin bir yekünu alınmak istendi. Çünkü Doğu’da aşk dünyanın yekünudur. Batı popüler kültürünün çizgi roman kahramanlarının estetiği Doğu’nun kaligrafi/resim estetiği ile sınır ilişkisinde bu işlerde Araf’ta bir estetik, Araf’ta bir aşkın Doğu’ya açılan kalbini gösteriyor.
